เมื่อวันที่ 11 กันยายน 2568 ชาวบ้านและพ่อค้าแม่ค้าในพื้นที่หมู่บ้านแนวชายแดน อำเภอบ้านกรวด จังหวัดบุรีรัมย์ แสดงความไม่เห็นด้วยกับแนวทางของรัฐบาลไทย ที่เตรียมเปิดด่านชายแดนไทย-กัมพูชาในช่วงเวลานี้ โดยให้เหตุผลว่าสถานการณ์ชายแดนยังตึงเครียดและไม่น่าไว้วางใจ จึงเห็นว่ารัฐบาลควรชะลอการเปิดด่านออกไปก่อน
ชาวบ้านระบุว่า ทางการกัมพูชายังไม่มีท่าทีแสดงความจริงใจในการรักษาข้อตกลงกับไทยอย่างชัดเจน และที่ผ่านมาก็มีการกระทำที่เข้าข่ายละเมิดอธิปไตยและยั่วยุทางทหารอยู่หลายครั้ง ทำให้ประชาชนในพื้นที่ยังรู้สึกไม่ปลอดภัย และขาดความเชื่อมั่นในความร่วมมือระหว่างสองประเทศ
ชาวบ้านส่วนใหญ่ไม่ต้องการให้เปิดแม้แต่ด่านผ่อนปรนบางจุด เช่น ด่านพรมแดนช่องสายตะกู ซึ่งยังคงมีสถานะเป็นเพียงจุดผ่อนปรนชั่วคราว โดยเสนอว่าหากไม่สามารถควบคุมความมั่นคงได้ ก็ควรปิดด่านดังกล่าวอย่างถาวร
อย่างไรก็ตาม แม่ค้าบางส่วนที่เคยประกอบอาชีพค้าขายบริเวณด่านผ่อนปรนช่องสายตะกู มีความเห็นต่าง โดยต้องการให้มีการเปิดด่าน เพื่อให้สามารถกลับไปขายของได้ตามปกติ โดยระบุว่าก่อนเกิดเหตุความขัดแย้ง มีรายได้เฉลี่ยวันละ 1,000–2,000 บาท แต่หลังจากด่านปิดมากว่า 5 เดือน รายได้ลดลงเหลือเพียงวันละ 400–500 บาทเท่านั้น ต้องหันมาตั้งแผงขายริมถนนในหมู่บ้านหรือขับรถเร่ขายแทน
หากทั้งสองฝ่ายสามารถเจรจาและทำให้สถานการณ์กลับมาสงบได้ตามปกติ แม่ค้าเหล่านี้ก็อยากให้มีการเปิดด่านอีกครั้ง เพื่อให้สามารถประกอบอาชีพและมีรายได้เหมือนเดิม
